04-12-2021 Sifra: Ik heb daar dus niks mee, dat als je de juiste papieren, contacten en universitaire studies hebt of nog erger, afkomst, dat ik je daarom zou moeten vertrouwen als mijn leider.
Ook als je lid bent van beroepsverenigingen en/ of commissies zegt mij dat niks. En ook niet de hoeveelheid geld die je verdient of de hoeveelheid volgers die je hebt, of wat je ouders doen of zijn of waren.
Volstrekt oninteressant. En zelfs als je gekozen bent, als leider, door een meerderheid, dan nog kan ik je niet zomaar volgen.
Het zegt me allemaal niks.
Ik wil je zelf inschatten, ik wil je zelf beoordelen. Ik wil naar je gezicht kijken, de uitdrukkingen, de spanning of ontspanning. Ik wil je stem horen en de intonatie, je houding, je uitstraling, de blik in je ogen. Dat alles heb ik nodig om te kunnen beslissen of ik je kan accepteren als mijn leider. En iedere keer opnieuw.
Het reguliere schoolsysteem zou daarin moeten voorzien.
Kinderen helpen zich bewust te worden van wat ze waarnemen, leren hun eigen inzicht en intuïtie te vertrouwen.
Zodat ze herkennen of iemand leiding wil geven uit minderwaardigheid of juist uit arrogantie, uit machtswellust, uit behoefte aan gezien worden of vanwege winstbejag. Of misschien idealistisch begint maar ontspoord als leider.
Kinderen moeten niet leren om te doen wat er gezegd wordt en blind bevelen op te volgen.
Helemaal als het gaat over politieke leiders, leiders van landen en tegenwoordig wereldweide organisaties. Door alles heen, trouw leren blijven aan ons eigen innerlijke compas!
Art: @geenssarchenti
Meer van dit?
Lees: ‘Het vergeten weten.’
En binnenkort: ‘De geboorte van de nieuwe aarde.’