6 april 2022 Dit schrijf ik voor jou als jij een van hen bent die zo hard heeft gewerkt, zoveel in de wereld heeft gezet, zoveel heeft gegeven aan de maatschappij, aan de mensen, aan anderen. Voor jou als je nu ziek bent of als je pijn hebt, als je lichaam niet meer meewerkt, als je met geen mogelijkheid nog kunt blijven doen wat je altijd deed. Voor jou als je uitgeschakeld bent, zonder dat je dat wilde, als je niet meer kunt, opgebrand, uitgeput. Als je thuis zit en daar bere depressief van wordt omdat je je zo graag nuttig wilt maken, zoals je dat altijd hebt gedaan. Voor jou omdat het tijd blijkt te zijn om naar binnen te kijken, voor je zelf te gaan leven, voor jezelf te gaan zorgen. In eerste instantie zal je alles tegenkomen wat je altijd hebt kunnen ontwijken want het is makkelijker voor je om voor anderen te zorgen dan voor jezelf. Dus eerst zul je in de leegte van het stil moeten zitten, verdriet, woede, verslagenheid, teleurstelling en wat al niet meer tegenkomen. Wees er mee, zit, loop, wees stil, wees er mee. Het zal voorbij gaan en er zal een ongekende ruste en stilte over je komen. En dat is hoe je NU nodig bent. Dat is hoe de wereld je NU nodig heeft. ‘Zijn’ in die stilte, ‘zijn’ in die rust. Weet dat je niet alleen bent. Massaal vallen er mensen uit het systeem zoals we dat kennen. Massaal kunnen mensen niet meer. En massaal vormen zij de nieuwe massa die de aarde nodig heeft. Zij zijn de nieuwe bodem, jij bent onderdeel van de nieuwe bodem. Omhels die! Wees die!
Meer van dit?
Lees: ‘Het vergeten weten.’
En binnenkort: ‘De geboorte van de nieuwe aarde.’