Belichamen van seksualiteit

10 mei 2022 De vele vrouwen om mij heen zijn op weg zichzelf te belichamen en te bevrijden. Ze gaan alles aan op deze meedogenloze weg, ze komen van alles tegen en onverschrokken gaan ze moedig door, vast besloten steeds meer van zichzelf te gaan houden. Langzaam maar zeker worden de wonden van de mannen zichtbaarder, het trauma van het opgroeien van jongen tot man in deze vervormde Westerse maatschappij.

Omdat zoveel moeders razend zijn op mannen, misbruikt zijn, slachtoffer zijn en het mannelijke in de vorm van de mannelijke seksualiteit niet of nauwelijks kunnen verwelkomen. Ja, ze kunnen van hun zonen houden maar zodra blijkt dat hun zonen seksueel zijn, kan dat letterlijk walging bij hen oproepen. Ze kunnen en willen dat niet zien, voor hen is de mannelijke seksualiteit het zelfde als daderschap.

En daar zitten ze, deze onschuldige jongens met hun prachtige krachtige ontluikende seksualiteit. Met een geslacht wat goddelijk en heilig is en een symbool van vruchtbaarheid. Hun fallus die zich groots kan oprichten en ook weer helemaal kan ontspannen. Met seksuele energie die door hun lichaam giert en dan die afkeurende houding van een moeder.

Wat nu?

Dat wat zo prachtig en krachtig is blijkt slecht en gewelddadig… Hoe dat te leven? Hoe dat te ontwikkelen? Hoe daarin gezond en bruisend kunnen zijn?

Dit is een enorm conflict in deze tijd en iedereen begrijpt dat dit een perfecte voedingsbodem is voor porno. Want als je porno kijkt doe je (ogenschijnlijk want je verwond jezelf) niemand kwaad en doe je niemand pijn. Veilig achter je schermpje met je geslacht in je hand. En iedereen begrijpt dat dit leidt tot een gefrustreerde, geperverteerde en onderdrukte vorm van seksualiteit.

Mannen ook jullie dienen dit trauma aan te gaan en achter je schermpje vandaan te komen de pijn en de eenzaamheid te gaan voelen en van je zelf en jou goddelijke seksualiteit te gaan houden. En als je het niet voor jezelf wil doen, doe het dan voor onze zonen en dochters.