Dynamieken

December 2022 Tijdens het werken met koppels, kan het niet anders dan dat we geconfronteerd worden met dynamieken. Één van de dynamieken die we veel zien tussen mannen en vrouwen is dat zij al een tijdje bezig is met zelfontwikkeling, zelfonderzoek, spiritualiteit en haar vrouwelijke seksualiteit. En ze verlangt er enorm naar dat hij zich bij haar voegt. Ze is teleurgesteld dat hij maar blijft hangen in oude patronen.

En als hij dan uiteindelijk ‘Ja’ zegt, kan ze zelf plotseling allerlei redenen hebben om dit toch niet samen te gaan doen. Zelfs kan ze besluiten op de valreep de relatie te beëindigen.

Want hoe pijnlijk, als ze samen dit pad gaan lopen, voor haar, om er achter te komen, dat ze hem eigenlijk helemaal nooit echt heeft kunnen vertrouwen en ook niet kon ontvangen. Zijn liefde, zijn aanwezigheid, zijn hart, zijn aanraking…

En dan dient ze ook dit te erkennen, hij met al zijn gebreken, al zijn frustraties misschien, al zijn onvermogen en beschadiging.

Hij blijkt dan degene die hoe dan ook blijft zitten, hij vlucht niet meer, hij is open voor de nieuwe weg.

Hij wil oefenen in aanwezig zijn.

Hij voelt zoveel liefde, pure liefde voor haar vrouwelijke zachtheid.

Zij voelt het allerdiepste wantrouwen: ‘Jaja…hoezo dan nu opeens wel…geen enkele man bleef ooit zitten, dus waarom zou hij dat nu wel doen?’

En dan is het de bedoeling om dit allemaal te doorvoelen, de angst van al die moeders en voormoeders. Om er dan heel veel tranen om te kunnen laten, te kunnen verzachten en hem dan alsnog te kunnen toelaten.

Hij steunt haar, zijn handen op haar baarmoeder, zich de kracht van haar sexualiteit herinnerend, de tranen over zijn wangen.

Tranen om de oneindig lijkende afscheiding waarin hij zo lang leefde, tranen van zijn vader en voorvaders.

En zo transformeren zij samen de aller hardnekkigste stukken, zo maken zij de ruimte schoon voor hun kinderen. Opdat zij dit trauma niet meer hoeven te herhalen.

Zoveel respect voor hen beiden!