16-11-2021 Sifra Het is nu dat we hier zijn om op te schonen.
Juist nu, nu beginnen we te begrijpen hoe diep onze wonden zijn, hoe diep ons trauma zit. Juist nu beginnen we te begrijpen, nu we ouder worden, in deze tijd, hoeveel we hebben mee gemaakt in onze jeugd en tot op de dag van vandaag, dat voortkwam uit de oude trauma lagen van ons familie systeem. Juist nu beginnen we te begrijpen dat ons individuele leed altijd is gekoppeld aan leed in onze familie lijnen en dat is weer gekoppeld aan het collectieve leed.
Juist nu gaan we de schuld voelen waarvan we niet direct begrijpen waar die vandaan komt. En juist nu gaan we zien dat het bijna onmogelijk is om ons nog onschuldig te voelen als we de vernietigende werking zien van de mensheid op de aarde.
Juist nu gaan we ervaren hoe belangrijk het is om te vereenvoudigen, te versimpelen. Juist nu zien we, hoe we hier zijn om De Moeder, De Aarde te dienen. Juist nu zien we de verstoorde balans en voelen we verlangen om te doen wat goed is en kloppend en helend voor haar, onze Moeder, onze Aarde Moeder. Haar water en wind, haar rijkdom aan grondstoffen, zaden, planten en dieren, haar cycli in relatie tot seizoenen, sterren en maanstanden. Haar schoonheid. Juist nu willen we haar koesteren, verzorgen en bezingen, juist nu zien we het belang van leven in balans met haar en alles wat er op en om en in haar leeft. Juist nu zien we dat meebewegen minstens zo belangrijk is als richting geven. Juist nu beginnen we te beseffen dat we niet alles kunnen controleren.
Dat is niet de bedoeling, dat we onszelf die almacht toe eigenen, dat was nooit de bedoeling.
Art: Forgotten elders @ Autumn Skye ART
Meer van dit?
Lees: ‘Het vergeten weten.’
En binnenkort: ‘De geboorte van de nieuwe aarde.’