Afgelopen zondag was het zover. Ik reed al vroeg in de ochtend naar Noord-Holland om Ronald Jonker te ontmoeten. Vanaf het moment dat ik de de-armouring sessie gepland had, kwam er innerlijk van alles in beweging en begon mijn systeem aan het nodige opruimingswerk.

Ik wist niet wat deze dag mij zou brengen omdat wij ook lichamelijk trauma’s kunnen vastzetten maar ik had de voorgaande periode geleerd dat ik kon dragen wat zich aandiende en intuïtief wist ik dat ik bij Ronald op het juiste adres was, om de volgende stap te zetten in mijn herstel.
Maar op het volgende was ik niet voorbereid.

Tijdens de behandeling voelde het of Ronald één was met mijn systeem en moeiteloos meebewoog met wat er op dat moment was. Daardoor voelde ik mij veilig en kon ik steeds dieper zakken in mijn lichaam. Ik leerde door de lichamelijke pijn heen te bewegen en ik kon naar alle herinneringen die in beelden voorbij kwamen kijken om ze vervolgens weer los te laten. Puzzelstukjes vielen op hun plek en ik voelde mij steeds vrijer worden in mijn eigen lijf.
Er waren momenten dat ik vergat dat Ronald aanwezig was tot hij weer een pijnlijke plek zichtbaar maakte.
En zo kwam ik geleidelijk steeds dichterbij mijzelf en werd ik één met mijn lichaam. Ik voelde de levensenergie stromen door mijn benen en bekken. Ik voelde een kracht in mijn baarmoeder en de warmte van mijn hart viel als een warme douche over mij heen. Ik weet nu dat het mogelijk is om van seksualiteit te genieten na zoveel trauma op dat gebied. 

Voor het eerst in mijn leven voelde ik mij volledig thuis en welkom in dit lichaam. Tranen van ontroering vloeide over mijn wangen en een gevoel van dankbaarheid stroomde door mijn hele ZIJN.

Mooie dag voor jou en Sifra

Veel liefs, Sabine