Sifra, Sifra, lieve, dappere, moedige klokkenluider! Jij geeft woorden aan wat al leeft in het bewustzijn. De pijn mag nu gevoeld en vraagt om heel veel warmte, liefde en erkenning. Schaamte, schuld, verkrachten en verkracht worden, is niet uit elkaar te trekken. Het zijn allemaal toedekkers van de rauwe pijn en de totale machteloosheid. Daders zijn zelf vaak slachtoffers. Dat is geen excuus!, kan het slachtoffer dan woedend roepen. Nee, dat is geen excuus, maar het helpt om dit als een maatschappelijk (collectief) probleem te gaan zien en hierin gezamenlijk verantwoordelijkheid te nemen. De pijn mag vrijkomen en dat staat nu te gebeuren. De pijn wil niet meer toegedekt worden door schuld of schaamte of agressie. Deze pijn verwelkomen in al haar hevigheid vraagt liefde, warmte, verzachting, compassie, begeleiding, omarming op zowel individueel niveau als op collectief niveau. Heling kan niet plaatsvinden zonder de troostende armen van je naaste en van het universum. Daarna kunnen de vrouwen naar de mannen gaan kijken met zachte ogen. En dit valt niet in de tijd te zetten. Het gebeurt al. Het is al bezig. Vanuit de warmte en de erkenning kan er ruimte komen voor dat wat wij meer zijn dan onze trauma’s. En dat hoeft geen jaren te duren. Dat besef en deze ervaring kan zich zomaar aandienen, in het moment en je bevrijden en je zeeën van ruimte geven. Het begint bij bewustzijn en bewustwording. Dus daarom diepe dank voor jouw woorden Sifra ‪?. Ze brengen de gemoederen in beweging. Of mensen het nu wel met je eens zijn of niet. Opeens mag het er over gaan! Ik voel je liefdevolle intentie en hou van je totaan de maan en weer terug

Alexandra Rakeman