Donker en licht

augustus 2022 Het gaat er niet om dat het licht het wint van het donker, dat de dag het wint van de nacht. Niet hier, niet op aarde.

Dag en nacht wisselen elkaar af.

Donker en licht, baarmoeder en hart, zon en maan, mannelijk en vrouwelijk.

Het is niet de bedoeling dat licht overwint.

Het is de bedoeling dat we de kracht, de gift, van het donkerte gaan herkennen. Dat we de waarde gaan inzien van chaos, van non-structuur. Van afdalen in diepten waar monsters, pijnen, angsten, trauma zich bevinden. De waarde van dat dan weer omhoog brengen, het licht in. De zichtbaarheid in.

Om er achter te komen dat ze niet meer bestaan in het Volle Licht. Dat ze uit elkaar vallen.

Het is niet het donkerte zelf dat ons bedreigt.

Niet het donkerte moeten we bevechten, als we dat doen dan werken we juist het bestaan van de monsters en de trauma in de hand.

Afdalen is net zo belangrijk en krachtig als opstijgen. We hebben structuur nodig om chaos te kunnen betreden en we hebben chaos nodig om de structuur te kunnen doorbreken en transformeren.

Het opstijgen viert hoogtij in de Westerse wereld.

Op alle vlakken, in de materie draait het vooral om het hoofd.

In de spiritualiteit is het verlangen naar boven het grootst, dieper dan het hart wordt vaak niet gegaan.

Maar wat gebeurd er als we onder de gordel zakken?

Die diepte, het donkerte, de seksualiteit verkennen?

Nee, ik heb het niet alleen over astrale seks…

Ik heb het over de combinatie en het astrale en de sappen, lichaamssappen, modder, aarde, bloed, zweet, tranen, uitwerpselen, zaad en eitjes, bevruchtingen die plaats vinden in de diepte van onze donkere zwarte vruchtbare, vlezige baarmoeders. Ik heb het over vlees! Rauw vlees. Rauw genot. Rauwe seksualiteit, ingebed in een enorme oneindige poel van liefde, verbonden met het hart.