Mei 2024 Geen idee waarom er zoveel dingen zijn die ik moest leren en die mij werden verteld als zijnde ‘waar’ die ik niet geloofde. Geen idee waarom ik altijd bij zoveel zogenaamde feiten mijn neus ophaalde en dacht: ‘Jaja…’ Geen idee waarom ik regelmatig op stond in de klas en mijn verontwaardiging uitsprak waarop iedereen me aankeek alsof ik gek was. Geen idee waarom ik altijd het gevoel heb gehad dat er geen reet van klopte. Zelfs zo erg dat ik elke ochtend wakker werd en me verbaasde… ‘Huh, waar de fuck ben ik terecht gekomen?i’ Geen idee, waarom ik het anders wilde en het ben gaan zoeken in sjamanisme. Mijn waarheden hebben zich gevormd door mijn onzichtbare leraren, door ontelbare uren van drummen en prayer achter mijn altaar. Trancereizen, de krachtdieren, de gidsen die ik daar ontmoette, de verhalen zie zich daar ontvouwde… Dat was waar! Dat is waar! Daar zeg ik JA tegen, dat zijn de lessen waar ik naar verlangde. En dan de uitdaging om die realiteit waar te maken in deze maatschappij. En dan keer op keer uitkomen bij eenvoud, authenticiteit en waarachtigheid. De waarheid van de natuur, de aarde, de cycli, het lichaam, de waarheid van de levensenergie, de wijsheid van mijn bekken en mijn baarmoeder. En dan de waarheid dat dat geleefd kan worden, dat ik dat kan leven. Midden in een maatschappij die totaal andere waarheden aanhangt dan de mijne. Ik leef het, spreek, schrijf, deel en geniet mijn waarheid.
Ja geniet! Want momenteel is het de waarheid van de lente die mij toelacht. De eerste dagen op blote voeten in een jurk langs het strand, de zon en de zee worden warmer. De zaden die uitkomen, het groen, de bloemen, de bomen. Alles staat te trappelen om in het volle potentieel tevoorschijn te komen! En dat is waar! Voelbaar, zichtbaar, tastbaar en waar!
Meer van dit?
Lees: ‘Het vergeten weten.’
En: ‘De geboorte van de nieuwe aarde.’